FBI: Occupy, Kampuhan, Reclaim at Overhaul the System

FBI: OCCUPY, KAMPUHAN, RECLAIM, AT OVERHAUL THE SYSTEM

Mykel Andrada

 

Mga sagot ko sa Facebook Interview na isinagawa ni Marc Jayson Cayabyab ng Tinig ng Plaridel noong Disyembre 7, 2011. Tungkol sa “Occupy Movement” sa Pilipinas ang panayam. Ang mga tanong ay naka-boldface at sa ilalim ng bawat tanong ay ang aking sagot. Salamat! 🙂

 

 

1. ano po ba ung pinaparating na mensahe ng ganitong malawakang movement po na sinasabayan ng bansa? siguro po usapin ng pagreclaim po ng isang espasyo. occupy nga po, ganyan. Hehe

 

Sa totoo lang, hindi naman bago sa Pilipinas ang “occupy” na konsepto ng mobilisasyon o mass action. Matagal nang nagsasagawa ang mga progresibo at aktibsta ng tinatawag na mga “kampuhan,” “piketline,” “welga,” at iba pang tawag sa mga aksiyong masa na kapwa pisikal at alegorikal na nagpapatungkol sa pagbawi sa espasyo.

 

Kung sa mga magsasaka iyan, laging nagsasagawa ang mga progresibong magsasaka at manggagawang bukid ng KMP (Kilusang Magbubukid ng Pilipinas) ng mga kampuhan, na nagmumula sa lakbayan ng mga magsasaka.

 

2. ano naman po ang pinpahiwatig kumbaga po na simbolo ng ganitong occupy na konsepto po? lalo na po’t pinapangunaha po sya ng 99 percent, sa diwa po ng occupy movement

 

Haimbawa, pag babalikan ang mga talumpati sa halos lahat ng kampuhan, rali at demonstrasyong masa, sinasabi ng maraming tagapagsalita na ang Pilipinas ay pinatatakbo lamang ng 1% ng mamamayan ng bansa. At tunay na mayorya ng mamamayan, ang 99%, ay dinodomina ng 1%.

 

Kung kaya mainam na suriin kung bakit ang konsepto ng “occupy” ay sa katotohanan “pagbawi” o “reclaim” — isang politico-cultural na aksiyong-masa na naglalayong ipakita sa mamamayan

at sa bayan na ang mga panlipunan, pang-ekonomiya, at pampulitikang isyu ay makikita hindi lamang sa lansangan.

 

3. sguro po sa diwa ng “pagbawi” o “pagreclaim”. ano naman po ung nirereclaim ng 99 percent sa pag”occupy” ng isang espasyo?

 

Both physical at symbolical ang reclamation ng isang espasyo. Halimbawa, kung 99% ang nag-ooccupy to reclaim a space, it means that majority of the Filipino people originally “own,” “reside” or are free to use and cultivate the said space; but because of the domination of the 1%, free access of these spaces, that do not only constitute geographical or physical loci, but also represent the whole political and economic spectrum whereby the impoverished are denigrated day by day.

 

So this means that reclaiming a geopolitical space such as Mendiola — that has been actually a site or locus of struggle by warring social classes — is an action which is very political although symbolical.

 

Reclaiming a space such as Mendiola is also a political narrative — a writing of the present and the future. When we say “to occupy” or “to reclaim” is a political narrative means that we see the narrators or writers of this historical narrative as essentially class-based. The 99% becomes the collective author that progressively redesigns and re-attributes their notion of counter-hegemonic aspirations, of changing the current capitalist system for a better and more humane system.

 

4. so bale po ang pagreclaim kumbaga sa isang espasyo ay paraan rin po ng pagreclaim sa isang political power na nararapat naman ay nasa 99 percent po?

 

We occupy a space, we reclaim a space, because we want to reclaim the rights that have been stolen from the 99%.

 

5. ok po. so bale naman po sa usapin ng motibo ng mga occupants sa movement na ito. paano naman po naiiba ang pilipinas bilang ang mode naman po sa US ay to end corporate greed? ano naman po ang atake ng pilipinas sa ugat ng kahirapan sa bansa?

 

Oo, yung political power at economic power na ninakaw at hinawakan na lang ng 1% ang nais na bawiin ng 99%. Pero siyempre, dapat malinaw na yung pagreclaim ng political at economic power ay para talaga sa 99% at hindi lamang para sa iilan. Kaya essentially, sa unang stage or level, sinisimbolo ng “occupy” o “reclaim” ang pagbawi ng bourgeois rights ng tao tulad ng lupa, trabaho, pagmamay-ari pa rin kasi.

 

Pero siyempre, sa struggles to occupy and reclaim, ipinapakintal na the fight doesn’t end sa pagbawi ng bourgeois democratic rights kundi simula lang ito ng pagpapalalim sa kung anong klase ba ng sistema ang kailangan ng bansa. So yun ang second level o antas ng occupy o reclaim. Na it’s time to change the system!

 

6. ano naman po ung masasabi niyo dun sa mode ng ibang occupy movements na against corporate greed lang po? samantalang sa Pilipinas ay mas social system mismo ung kinukustyon, samantalang sa US po ay value system kumbaga tulad ng corporate greed

 

Yun naman kasing anti-corporate greed ng occupy movement ay nagpapakita na yung klase ng movement nila, or at least ng mainstreamed na notion ng occupy movement, ay isang anti-capitalist pero burgis na klase pa rin ng movement.

 

Corporate greed, of course, necessitates subversion from the people. After all, greed for superprofit is the end-all and be-all of capitalism. So sa isang banda, progressive naman yung occupy movements, pero kelangan pa talaga ito ng mass participation at nang mas revolutionary na direction. Sige, let’s say that these corporations agree to lessen their greed or to weed out their greed, does this solve the poverty problem and unemployment? No.

 

Because the system, the capitalist system, is retained and sustained. So there must be a need to overhaul such system and not just reform the system.